Monday 2 January 2012

PROLOG : ini cerita zaman kecilku...

"Baiknya cucu wan sorang ni..." kata arwah nenekku semasa aku masih kecil. Mak aku acap kali bercerita padaku bahawa arwah nenekku merangkap ibu kandung mak selalu memuji-muji aku kerana baginya akulah cucu perempuannya yang paling baik dan comel. Itu kata mak aku lah. Mana taknya. Mak cakap ketika itu kami sekeluarga masih lagi menetap di kawasan perumahan Tasik Permai,Kuala Lumpur yang kini telah dijadikan kawasan lebuh raya.

Setiap kali ada waktu terluang, mak akan bercerita mengenai kisah-kisah lalu. Mak kata masih lagi teringat akan diriku di waktu kecil. "Angah nak tahu tak? Dulu masa angah kecil,angahlah anak mak yang paling baik sekali. Masa tu mak ada menjual sedikit nasi lemak. Angah tak pernah langsung kacau mak buat kerja. Mak hanya perlu bagi botol susu je. Angah akan duduk diam dan main sorang-sorang. Kadang-kadang angah hanya pandangkan mak buat kuih. Tak pernah sekali pun angah menganggu mak. Senang mak buat kerja." kata mak.

"Kadang-kadang tu, semasa mak berbual bual dengan jiran-jiran kita, mereka selalu puji angah. Sampaikan ada yang bawa angah balik ke rumah mereka kerana sukakan angah. Mak ingat lagi ada satu masa tu mak dan abah keluar pergi bandar dan kami singgah ke Pizza Hut nak beli pizza untuk along. Mak perasan ada suami isteri india ni asyik pandang-pandang je dekat angah. Mak dah rasa takut dah. Lepas siap beli, kita pun keluar dari kedai." mak aku bercerita lagi.

"Tiba-tiba, mak dengar ada orang panggil dari belakang. Bila mak toleh, rupanya pasangan suami isteri india tadi kejar kita. Diorang datang dekat kita. Si suami india tu pun cakap, "wah,banyak manis dan cantik ini budak. Siapa nama? Mak jawab Ain. "Oh,kalau saya mau angkat ini budak jadi anak angkat saya boleh? Mak da takut dah. Mak pandang abah. Abah masih mengekalkan wajah tenangnya. Abah balas, "Ta boleh la ini macam. Ini anak kami. Kami ibu bapa kandungnya. Minta maaf lah macca. "Begitu kah? Tidak mengapalah. Kalau begitu ambil ini pizza kasi itu tuan puteri comel makan. Saya kasi ikhlas." Mula-mula abah tolak. Tapi si india tu beriya-riya nak bagi jugak. Abah pun terpaksa lah terima. Lepas tu kita terus pergi tinggalkan tempat tu serta merta. Mak lah jalan paling laju sambil dukung angah.

Balik rumah mak terus cerita kat wan dgn along. Lepas tu terkekeh-kekeh la dua beranak tu gelak. Mak cakap, pizza yg india tu bagi buang jela. Takut dia jampi-jampi ke. Abah marah mak. Abah cakap takdelah sampai macam tu. Orang dah bagi, kita makan jela. Apa lagi, along yang kemaruk dgn pizza masa tu terus melantak dua keping pizza. Satu yang mak dan abah beli,satu yang si pasangan india tu bagi. Al-maklumla, anagah ni bukan minat makan pizza pun. Sampailah da besar ni." mak menamatkan ceritanya untuk hari ini. Tiba-tiba alongku menyampuk. Entah dari mana datangnya dia pun tak tahu. "Hahaha..kau tahu angah, kalau tak dah lame kau ni jadi anak orang india. Hitam kulit kau." Ceh,kurang asam punya along. Suka lah tu kenakan aku. Aku mencebik. Aku selamba balas balik, "ala,kau tu...tak jadi anak org india pun kulit hitam jugak..hahaha."
Terus aku berlari meninggalkan ruang tamu dan lansung masuk ke singgah sana ku iaitu tempat aku beradu. Chewah...perasan anak raja pula. Eh,betul apa. Org india tu panggil aku tuan puteri. Eyceh,nak sangat ke jadi anak org india? Oh no. MasyaALLAH. Minta dijauhkan. Hahaha..

Ha, ni nak bagitau sikit lah. Aku ada sorang sepupu ni. Dia 'cute' sangat-sangat. Hurm, nama dia. Tak yah ckp lah. Panjang berjela-jela. Nor Sa'adatul Natasya Fatihah. Panggil apa je. Fatihah. Patut lah degil budak ni. Adik dia nama pendek pula. Fatmal Az- Zahra. Tapi, sama je. Ketegak na mampuih..hahaha. Degil-degil pun, diorang lah sepupu yang paling aku sayang. Lebih-lebih lagi si Fatihah tu. Dtg rumah je mesti dia cari aku kat dlm bilik. Kadang-kadang tak terlayan aku. Asyik nak tanya tu,tanya ni. Yela, biasa la tu. Nama pun budak-budak. Mak aku ckp, muka Fatihah macam aku masa kecik dulu. Tapi Fatihah ni kasar sikit. Tinggi pula tu. Tak macam aku. Lembut je. Wah, tiba-tiba rasa bangga pula. Ala,sikit je..hehehe. Mungkin masa mak dia mengandung dulu merangkap mak su aku yang paling rapat dgn aku mengenan dgn aku kot. Yela, dulu mak su pun geram sangat dgn aku. Ala,ni baru cerita masa aku kecil. Hahaha. Nak tengok gambar si fatihah dgn adiknya si Fatmal ni. Kat bawah ni ada aku selitkan. Hehehe. Amacam, agak- agak sama tak dgn aku masa kecil? Ada lah kot sipi-sipi..hehehe. Walau pape pun, aku tetap sayang diorang.. FATIHAH AND FATMAL, MY LOVELY COUSIN..

sebelah kiri FATIHAH, sebelah kanan FATMAL

No comments:

Post a Comment